کاربرد منعقد کننده ها و فلوکولانت ها
ذرات محلول و معلق در بیشتر آب های طبیعی وجود دارند. این مواد معلق می توانند در اثر سایش زمین، انحلال مواد معدنی ، پوسیدگی گیاهان و دفع نامناسب زباله های خانگی و صنعتی صورت پذیرند. در نتیجه وجود مواد معدنی، آلی، ترکیبات بیولوژیکی مانند باکتری ها، ویروس ها و… در آب ها دور از انتظار نیست. بیشتر مواد جامد معلق در آب دارای بار منفی هستند. در نتیجه یکدیگر را دفع می کنند و این دافعه از جمع شدن ذرات جلوگیری و باعث می شود آنها در حالت تعلیق باقی بمانند. انعقاد و لخته سازی در مراحل پی در پی می تواند بر نیروهای تثبیت کننده ذرات معلق غلبه نماید و امکان برخورد ذرات و رشد لخته ها را فراهم کند.
استفاده از فلوکولانت ها و یا کواگولانت ها برای تصفیه شیمیایی و فیزیکی-شیمیایی آب و پساب به کار برده می شود. برای حذف TSS ، TDS ، COD ، BOD و رنگ برای رنج وسیعی از پساب صنایع مختلف مانند نوشیدنی، نساجی، لبنیات ، شوینده ها و … کاربرد دارد و برخلاف تصفیه بیولوژیکی فرآیند پر هزینه ای نیست و نیاز به زمان کمتری برای اثر گذاری دارد.
این تکنیک معمولا پیش از تصفیه (فیلتراسیون سریع آب ) و یا بعد از ته نشین سازی ابتدایی صورت می پذیرد.