ویژگی‌های پلیمرها به‌عنوان لخته‌ساز
مهم ترین ویژگی های الکترولیت ها (پلیمرهای دارای بار سطحی) به عنوان لخته‌ساز چگالی بار آن‌ها و در رابطه با پلیمرها وزن مولکولی آن‌ها است. چند نمونه از پلیمرهای قابل استفاده به عنوان لخته ساز به صورت زیر می باشد: پلیمرهای پلی‌دی‌الیل‌دی‌متیل آمونیوم کلراید (فلوکولانت کاتیونی)، پلیمرهای اپی‌کلروهیدرین/ دی متیل آمین (کاتیونی) و گروه‌های ضعیف کربوکسیلیک اسید(فلوکولانت آنیونی) . مکانیسم های زیادی برای این فرآیند وجود دارد ولی بیشتر ان ها به شرح زیر است: پل زنی پلیمری، جذب و خنثی سازی پلیمری، لخته سازی جا به جایی ، انعقاد جاروبی و ….
به طور کلی تشکیل لخته ها برای ته نشینی شامل مراحل زیر است:
1) پراکنده شدن همگن لخته ساز در کل محلول
2) نفوذ ماده مذکور به سمت آلاینده ها
3) جذب آن بر روی سطح ذرات آلاینده
4) برخورد ذراتی که فلوکولانت را در سطح خود جذب کرده اند
5) تشکیل میکروفلاک ها
6) رشد آن ها و تشکیل توده های بزرگ تری از آلاینده ها