خواص و ویژگی ها
فلوکولاسیون ( flocculation ) یا لخته سازی فرآیندی است که در طی آن ذرات جامد از مایع در طی یک مکانیزم فیزیکی و شیمیایی به صورت دانه و یا ورقه جدا می شوند . این ذرات به راحتی پراکنده می شوند و نیرویی که آن ها در کنار یکدیگر نگه می دارد چیزی شبیه به نیروی کشش سطحی در مایعات است . فلوکولاسیون در صنایع می تواند یک امر خوشایند و یا ناخوشایند باشد و روش های زیادی برای ایجاد و یا از بین بردن این پدیده انجام می شود. در فرآیند های تصفیه آب هدف تشکیل لخته هاست است و عموما به کمک فلوکولانت انجام می پذیرد.
فرآیند لخته سازی عموما همراه و در تکمیل فرآیند انعقاد انجام می گیرد. در طول تاریخ انعقاد در تصفیه آب برای حذف کدورت و رنگ و مواد خطرناک به‌کار گرفته شده است . برای انجام فرآیند انعقاد نیاز به بهینه‌سازی مقدار منعقدکننده و pH ، مخصوصا در هنگام حذف مواد آلی است . عموماً انعقاد از طریق ناپایداری پساب توسط منعقدکننده‌ها اتفاق می‌افتد. منعقدکننده‌ها می‌توانند به دو گروه اصلی منعقدکننده‌های فلزی و پلیمری تقسیم شوند. انعقاد با فاکتورهایی که باعث پایدارسازی آلاینده‌ها از جمله رنگ در پساب می‌شوند مقابله می‌کند و باعث ایجاد توده ها می‌شود.
لخته سازی واژه دیگری است که به عملیات برخورد توده ها باهم ، تجمع توده ها و ایجاد فلاک‌های بزرگتر اطلاق می‌شود. فرآیند انعقاد و لخته‌سازی شامل دو قسمت، که در مرحله اول، اختلاط سریع منعقدکننده درون آب یا پساب از طریق هم‌زدن شدید انجام می‌شود و در مرحله دوم لخته‌سازی برای تبدیل ذرات کوچک به توده‌های بزرگتر از طریق هم زدن بسیار آرام صورت می‌پذیرد، است. کواگولانت و فلوکولانت به ترتیب به منعقد کننده و لخته ساز اطلاق می شوند .